Қари чайхоначи ВГИК талабасига қирқ биринчи йил қишида, фашистлар Москвага яқинлашганда, у ўзбекистонлик колхозчилар фронтга юборган олмалар билан эшелонни қўриқлаш вазифасини олганлар қаторида бўлгани ҳақида ҳикоя қилди. Қарининг ҳикояси шу қадар таъсирли ва қизиқарли эдики, Анвар бу воқеанинг ҳақиқийлигига шубҳа қилди. Чайхоначи йигитни ишонтиришга уриниб ўтирмади ва талабадан хайрлашди. Кейинчалик, ўз фильми учун ҳарбий хроникадан материал йиғар экан, Анвар экранда чайхоначи ва музлаб қолган олмаларни қўриқлаётган жангчиларнинг таниш юзини кўрди. Урушнинг айтиб улгурилмаган эпизодини эслаб, талабалик қаҳрамони билан учрашувга йўл олди.